این روزها تب سرمایه‌گذاری در کریپتو و خرید و فروش ارزهای دیجیتال بالا رفته است. یکی از راه‌های آسان و محبوب برای کسب درآمد از بازار رمزارزها، عرضه اولیه ارزهای دیجیتال است. با خرید توکن‌های تازه عرضه شد می‌توان به افزایش ارزش دارایی و کسب سود امیدوار بود. باید دقت داشت که خرید عرضه اولیه رمزارز همیشه همراه با سود نخواهد بود. برای آشنایی بیشتر با این فرایند دنیای کریپتو با ما همراه باشید.
عرضه اولیه ارزهای دیجیتال چیست؟
عرضه اولیه ارز دیجیتال یا Initial Coin Offering به فرایندی گفته می‌شود که توکن‌های جدید در صرافی لیست شده و امکان خرید و فروش برای کاربران فراهم می‌شود. این فرایند که به ICO نیز معروف است شبیه به عرضه اولیه رمزارزها اعتبارسنجی شده در صرافی‌ها (IEO) یا حتی عرضه اولیه سهام در بازار بورس ایران است. با این حال تفاوت‌های مهمی بین این فرایندها وجود دارد که در ادامه ذکر خواهیم کرد.
برای خرید توکن‌های عرضه شده در فرایند ICO می‌توان از سایر رمزارزهای مشهور مثل بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) یا از استیبل کوین‌ها مثل تتر (USDT) استفاده کرد. این موضوع به بنیاد توسعه توکن و صرافی میزبان عرضه بستگی دارد.
بسیاری از رمزارزها مدتی پس از عرضه دچار رشد قیمت می‌شوند. گاهی این رشد قیمت پایدار بوده و گاهی خیلی زود ارزش دارایی افت می‌کند. در حال حاضر رمزارزهای زیادی قیمتی پایین‌تر از زمان عرضه اولیه رمزارز دارند. پس نمی‌توان گفت قیمت در زمان عرضه کف قیمت دارایی است. در برخی از بازارها چنین حالتی وجود دارد و قیمت عرضه هیچگاه شکسته نخواهد شد.
بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان و پرهیجان است. به همین دلیل معمولا پس از شروع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال شاهد رشد تصاعدی قیمت توکن هستیم. کافی است نمودار رمزارزهای تازه لیست شده در صرافی‌های مشهور را مشاهده کنید. به راحتی متوجه خواهید شد روند حرکتی این توکن‌ها بسیار متزلزل و ناپایدار است.
تفاوت ICO با IEO و سایر عرضه‌ها
برای شناخت بهتر فرایند عرضه اولیه ارزهای دیجیتال بهتر است درک کاملی نسبت به تفاوت‌های این فرایند با سایر روش‌های عرضه داشته باشیم.
IEO یا عرضه اولیه دارایی
در فرایند IEO عرضه اولیه ارز دیجیتال یا سایر دارایی‌ها از طریق صرافی‌های معتبر انجام شده و اعتبارسنجی‌های متعددی برای تخمین ارزش دارایی در نظر گرفته می‌شود. در حقیقت صرافی ارائه‌دهنده پشتوانه، تیم توسعه و سایر شرایط فاندامنتال توکن را بررسی کرده و سپس نسبت به عرضه اولیه رمزارز اقدام می‌کند.
STO یا عرضه اولیه توکن اوراق بهادار
توکن‌های عرضه شده از طریق فرایند STO اعتبار و وجاهت قانونی دارند. این توکن‌ها از فرایندهای اعتبارسنجی دولتی و حکومتی با موفقیت گذر کرده و به عنوان یک توکن رسمی در درسترس کاربران قرار می‌گیرند.
RICO یا عرضه اولیه برگشت‌پذیر
در این فرایند امکان پس دادن توکن‌ها و دریافت وجه پرداخت شده (یا قسمت اعظمی از آن) وجود دارد.
ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال
در فرایند ICO تضمین یا فرایند اعتبارسنجی وجود ندارد. صرافی‌های عرضه‌کننده نیز در مقابل کاربران مسئولیت حقوقی نخواهند داشت. به همین دلیل خرید و فروش در فرایند عرضه اولیه ارزهای دیجیتال یا ICO آسان‌تر از روش‌های دیگر است. البته این موضوع چالش‌هایی نیز خواهد داشت.
بیشتر بخوانید: فناوری بلاک چین چیست؟
مزایا و معایب عرضه اولیه ارز دیجیتال
از مهمترین مزیت‌های عرضه اولیه ارزهای دیجیتال می‌توان به سهولت خرید و فروش و توسعه رمزارز اشاره کرد. پروژه‌ها و شرکت‌ها می‌توانند توکن‌های خود را بدون پشت سر گذاشتن روندهای قانونی و ارائه مدارک هویتی یا اداری از طریق فرایند ICO به فروش برسانند. بدین ترتیب جذب سرمایه برای پروژه‌ها بسیار آسان خواهد بود.
این موضوع به نفع کاربران نیز هست. در صورتی که یک تیم توسعه رمزارز بخواهد مجوزهای قانونی دریافت کند قطعا قیمت بیشتری برای عرضه اولیه تعیین خواهد شد. وقتی خبری از مجوز و اعتبارسنجی نباشد، قیمت ارز دیجیتال کمتر خواهد بود و سرمایه‌گذاری سود احتمالی بیشتری خواهد داشت.
از مزایای دیگر عرضه اولیه ارزهای دیجیتال یا ICO می‌توان به آنلاین بودن و سهولت خرید و فروش اشاره کرد. همچنین حضور در این بازار دانش چندان زیادی نمی‌خواهد. البته افرادی که تمایل به کسب سودآوری بیشتری دارند می‌توانند با یادگیری تحلیل فاندامنتال پروژه‌های مستعد پیشرفت را آسان‌تر شناسایی کنند.
از طرفی باید به معایب عرضه اولیه ارزهای دیجیتال نیز توجه کرد. این الگو بستر مناسبی برای کلاهبرداران و سوءاستفاده‌گران است. در بسیاری از مواقع شاهد پدیده راگ پول (Rug pull) از طریق عرضه اولیه ارز دیجیتال هستیم. در این حالت کلاهبرداران پروژه‌ای را معرفی کرده و سرمایه زیادی جمع‌آوری می‌کنند. سپس به یک باره بنیاد توسعه تمام توکن‌هایش را به فروش رسانده و پروژه را ترک می‌کند. خیلی زود پروژه اعتبارش را از دست داده و قیمت ارز دیجیتال به سرعت افت خواهد کرد.
یکی دیگر از معایب عرضه اولیه ارزهای دیجیتال بی‌اعتمادی کاربران است. همان طور که گفته شد کلاهبرداری‌های متعددی در این بازار روی می‌دهد. به همین دلیل کاربران برای خرید رمزارز و سرمایه‌گذاری بسیار محتاطانه عمل می‌کنند. همین موضوع سبب می‌شود تا سرمایه کمی جذب پروژه شود.
باید دقت داشت که ارزهای دیجیتال معمولا قدرت نقدشوندگی بالایی دارند اما این موضوع برای تمام توکن‌ها همیشه صادق نیست. توکن‌هایی که نتوانند سرمایه و کاربران زیادی جذب کنند، قدرت نقدشوندگی پایینی هم خواهند داشت.
کدام صرافی‌ها اقدام به عرضه اولیه ارزهای دیجیتال می‌کنند؟
صرافی‌های بسیار زیادی اقدام به عرضه اولیه ارزهای دیجیتال می‌کنند. بایننس (Binance) مشهورترین صرافی برای خرید توکن‌های جوان است. باید دقت داشت که در این فرایند صرافی دخل و تصرفی در بررسی پروژه ندارد و اعتبار یک صرافی به معنای معتبر بودن توکن لیست شده نخواهد بود.
جمع‌بندی
عرضه اولیه ارزهای دیجیتال یکی از هیجان‌انگیزترین بخش‌های کریپتو کارنسی است. بسیاری از سرمایه‌گذاران به طور خاص در این حوزه فعالیت می‌کنند. خرید و فروش توکن در ماه‌های ابتدایی می‌تواند سود خوبی برای تریدرها به ارمغان بیاورد. در حال حاضر توکن‌های زیادی به همین روش به کاربران معرفی می‌شوند. عدم نیاز به اعتبارسنجی و ارائه ضمانت‌نامه مالی و اعتباری مهمترین مزیت ICO است. کلاهبرداری‌ها و بی‌اعتماد کاربران نیز از معایب این بخش از بازار محسوب می‌شود. گرچه این بازار بسیار ناپایدار است اما تحلیل فاندامنتال به ما کمک خواهد کرد تا علمکرد بهتر و سودمند‌ی در حوزه عرضه اولیه ارز دیجیتال داشته باشیم.
