معرفی رمزارز اتریوم کلاسیک؛ تحلیل فاندامنتال و آشنایی با توکن ETC

اگر اخبار دنیای کریپتو را به طور مختصر هم دنبال کرده باشید،  به احتمال فراوان می‌دانید اتریوم جزو ارزهای دیجیتال مشهور این بازار است. با این حال شاید تا امروز نام اتریوم کلاسیک را کمتر شنیده باشید. این رمزارز که حاصل یک هارد فورک از اتریوم است، با هدف پایبندی به اصول بلاک چین و کریپتو ایجاد شد. بسیاری بر این باورند که اتریوم نماد قدرت و علم و اتریوم کلاسیک جلوه‌ای از ایدئولوژی است. برای آشنایی بیشتر با رمزارز ETC با ما همراه باشید.

اتریوم چیست؟

اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalick Butrin) راه‌اندازی شد. این نابغه روسی‌کانادایی به دنبال ایجاد شبکه‌ای برای رفع معایب بیت کوین و البته توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز بود. در حقیقت هدف اتریوم غیرمتمرکز ساختن همه چیز است. امروزه شبکه اتریوم دومین بلاک چین برتر در بازار ارزهای دیجیتال است و سرمایه‌گذاران و طرفداران زیادی دارد.

در طول این سال‌ها شبکه اتریوم افت و خیزهای زیادی داشته است. علاوه بر نوسان‌های فراوان بازار ارزهای دیجیتال، اتریوم نیز گاهی دچار چالش‌هایی شده است و گاهی هم به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کرده است. یکی از چالش‌های مهم اتریوم در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد. چالشی که منجر به پیدا اتریوم کلاسیک شد.

داستان پیدایش اتریوم کلاسیک؟

تا قبل از سال ۲۰۱۶ هیچ بحرانی در شبکه اتریوم مشاهده نشده بود. در ماه می آن سال، یک طرح مهم برای تحول شبکه ارائه شد. این طرح که دائو (DAO) نام داشت، برنامه‌ای برای غیرمتمرکز سازی همه چیز بود. به دلیل اهداف جاه‌طلبانه و سابقه درخشان بوترین، بسیاری از فعالان حوزه فناوری و اقتصاد از این طرح حمایت کردند. DAO مخفف عبارت decentralized autonomous organization به معنای سازمان خودگردان غیرمتمرکز است. در واقع دائو یک صندوق سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود که مدیر یا کارمندی نداشته و توسط سرمایه‌گذاران اداره می‌شود.

به فاصله کمتر از ۳ ماه، دائو هک شد و بیش از ۵۰ میلیون دلار از سرمایه کاربران به سرقت رفت. قیمت اتریوم در چند روز ۴۰ درصد افت کرد. جامعه اتریوم از این اتفاق بسیار شوکه بود و شک و تردیدهای زیادی پیرامون آینده این ارز دیجیتال به وجود آمده بود. گرچه هک شدن دائو به معنای هک شبکه اتریوم نیست اما باز هم تاثیر این اتفاق روی اعتبار این پروژه بسیار وحشتناک بود.

طبق قوانین دائو رمزارزها تا ۲۸ روز پس از انتقال در کیف‌پول کاربر بلوکه می‌شد. این بدان معنا بود که جامعه اتریوم تنها ۲۸ روز زمان داشت تا فکری به حال بازگشت سرمایه کند. در آن زمان بنیاد اتریوم سه راهکار اصلی پیش رو داشت. راهکار اول بی‌اعتنایی نسبت به اتفاق بود. بسیاری از افراد مدعی بودند که دنیای سرمایه‌گذاری دیجیتال چنین ریسک‌هایی دارد و نباید به خاطر یک حادثه تغییراتی در مسیر شبکه ایجاد کرد. راهکار دوم ایجاد یک سافت فورک (soft fork) یا انشعاب نرم بود. راهکار سوم نیز توسعه سافت فورک (hard fork) یا انشعاب سخت بود. به کمک راهکار دوم و سوم امکان بازگشت دارایی فراهم می‌شد.   

در میان توسعه‌دهندگان و اعضای جامعه اتریوم اختلاف نظرهای زیادی پیرامون این اتفاق و راهکارهای بازگشت سرمایه وجود داشت. مخالفان فورک معتقد بودند که در دنیای ارزهای دیجیتال کد برابر با قانون است و هکرها نیز جزئی از این اکوسیستم هستند. در طرف مقابل طرفداران فورک اعتقاد داشتند باید راهکاری برای بازگشت دارایی‌ها طراحی شود.

در نهایت هارد فورکی در شبکه اتریوم اتفاق افتاد. این هارد فورک طوری طراحی شد تا تمام بلاک‌های هک شده را پوشش دهد. در نتیجه یک بلاک چین و ارز دیجیتال دیگر ایجاد و به کاربرانی هم که رمزارز قدیمی داشتند، توکن جدید اعطا شد.

در این میان افرادی زیادی از پذیرش هارد فورک سر باز زدند و تصمیم گرفتند توکن‌های قدیمی را نگهداری کنند. با توجه به حمایت اکثریت جامعه اتریوم از رمزارز جدید و هارد فورک، نماد ETH به توکن جدید اختصاص یافت و توکن قدیمی به ETC تغییر نماد داد. ETC به معنای ethereum classic یا اتریوم کلاسیک است.

اتریوم کلاسیک چه تفاوتی با اتریوم دارد؟

اتریوم کلاسیک مانند اتریوم در یک بلاک چین غیرمتمرکز توسعه یافته است و از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. در نتیجه بلاک چین اتریوم کلاسیک نیز بستری برای طراحی و اجرای قراردادهای هوشمند محسوب می‌شود. بسیاری از افراد معتقد بودند اتریوم کلاسیک بلاک چین اصلی است اما با توجه به حمایت بنیاد اتریوم از فورک جدید، پروژه قدیمی تغییر نام پیدا کرد.

هر چه بیشتر جلو می‌رویم، تفاوت‌های بیشتری بین اتریوم و اتریوم کلاسیک به وجود می‌آید. شبکه اتریوم امروزی تفاوت بسیار زیادی با سال ۲۰۱۶ دارد. اضافه شدن راهکارهای مقیاس‌پذیری، تغییرات الگوی اجماع، برنامه‌های رونمایی از اتریوم ۲ و … باعث شده تا بین این دو شبکه فاصله زیادی ایجاد شود.

در حال که میزان عرضه هر رمزارز ETC و ETH یکسان است اما اتریوم کلاسیک از نظر ارزش بازار رتبه بسیار ضعیفی دارد. در حال حاضر ETH نزدیک به ۲۰ درصد از سهم بازار کریپتو را در اختیار دارد. این در حالی است که سهم توکن ETC بسیار ناچیز بوده و تقریبا یک دارایی رو به افول محسوب می‌شود.

استخراج رمزارز ETC

همان طور که ذکر شد الگوی اجماع اتریوم در سال‌های گذشته تغییراتی داشته است و در ماه‌های آینده نیز دوباره تغییر خواهد کرد. این در حالی است که ethereum classic تغییرات زیادی را تجربه نکرده است و همچنان به وسیله سخت‌افزارهای پردازشی استخراج می‌شود. در حال حاضر امکان استخراج اتریوم کلاسیک با ای‌سیک‌ماینرها (ASIC) و کارت گرافیک (GPU) میسر است.

توکن ETC

برای خرید رمزارز ETC می‌توان به صرافی‌های بایننس (Binance)، کوین بیس (Coinbase)، اف‌تی‌ایکس (FTX) و هات‌بیت (HotBit) مراجعه کرد. کیف‌پول‌های سخت‌افزاری لجر (Ledger) و ترزور (Trezor) نیز از این رمزارز پشتیبانی می‌کنند. همچنین از کیف‌پول‌های نرم‌افزاری متامسک (MetaMask) و مای‌اترولت (MyEtherWallet) نیز می‌توان برای خرید و ذخیره این توکن استفاده کرد.

در حال حاضر هر واحد توکن ETC حدود ۲۹ دلار قیمت‌گذاری می‌شود. این در حالی است که هر واحد اتریوم حدود ۲۹۰۰ دلار قیمت دارد. در بهار سال ۲۰۲۱ هر واحد اتریوم کلاسیک تا مرز ۱۴۰ دلار نیز پیش رفت اما پس از آن روندی نزولی را در پیش گرفته است. سهم رمزارز ETC از کل بازار کریپتو نیز حدود 0.21 درصد است.

جمع‌بندی

اتریوم کلاسیک در واقع همان اتریوم سابق است. پس از آن که در سال ۲۰۱۶ هارد فورکی برای جبران خسارت‌های هک دائو ایجاد شد، اکثر جامعه اتریوم رمزارز جدید را به رسمیت شناختند و حامیان رمزارز قبلی در اقلیت قرار گرفتند. از همین رو نام اتریوم کلاسیک برای این ارز دیجیتال انتخاب شد.

اتریوم کلاسیک هیچ گاه نتوانست رقیبی برای اتریوم باشد. ارزش این رمزارز در حال حاضر نزدیک به یک صدم اتریوم است. حالا کمتر کسی ethereum classic را به عنوان یک ارز دیجیتال مهم قلمداد می‌کند. حامیان این رمزارز که تلاش کردند از ایدئولوژی‌های سنتی بلاک چین و کریپتو حمایت کنند، فرصت بزرگی را برای ثروتمند شدن از دست داده‌اند. امروزه همه فعالان کریپتو ETH را می‌شناسند اما کمتر کسی به توکن ETC اهمیت می‌دهد.